skurcze dodatkowe serca

tylko że byłam już u kardiologa i stwierdził ze zadnych leków nie musze brac, a psychiatra powiedział ze mam lęki i depresje i że u osob z ta dolegliwością zdarza sie to!! biore lek na depresje i leki ale mam zamiar jeszcze iść do neurologa bo to chyba neurolog stwierdza nerwicę????

Tak jak masz wypadanie płatka to i nerwice ,prosta sprawa jesteśmy przewrazliwieni na punkcie serducha i stąd ten cały cyrk ,ja tez mam wypadanie płatka i dużo czasu mi to zajęło żeby zrozumieć że nic mi nie jest , teraz już od dawna sie tym nie przejmuje ,trzeba sprawę olać i będzie ok Ale musisz dbać o siebie ! nie brac używek ,sport (ogólna tzw higiena życia) bo jak nie to tak jak to było u mnie nerwica może się pogłębić ( to była wyłącznie moja wina bo wpadłam w alkoholizm )

tylko ze problem w tym ze mam depresje i np za sport nie mam ochoty sie wziasc mimo ze cwiczylam jakies 2 lata, wszystko przez depresje bo nie widze juz w niczym sensu i ciezko mi sie do czegokolwiek zmusic.

Jovita mam tak samo zupełnie nic mi się nie chce robić a nawrót mam od 4 dni i jak ręką odjął odechciało mi się biegać ćwiczyć, leże i gnuśnieje

Chcialoby sie powiedziec ze to dobrze ze masz tak samo jak ja ale to cierpienie jest okropne, a to tez masz problemy z serduchem czy po prostu deprecha znowu dopadla? bo ja przez ten koszmar-depresje przechodze pierwszy raz .

[ Dodano: Dzisiaj o godz. 11:26 pm ]

nerwica jest popier....lona

ja ma trzeci nawrót nerwicy lękowej i juz mi wszystko opadło z sercem mam akcje przy atakach co do tego, że nerwica jest popier...olona to również się zgadzam wyjatkowo upierdliwy syf

to nie dobrze, co tu robic zeby bylo lepiej? jestesmy na to skazani na zawsze? musi byc jakies wyjscie.

wiesz ja za każdym razem kiedy czułam się dobrze bardzo wierzyłam, że wygrałam tą walkę i teraz też wierzę, że wygram przecież do końca życia to gówno nie będzie mi psuło nastroju teraz czuję się nieźle wieczory są niezłe najgorzej rano wtedy odechciewa mi się żyć i gdyby nie mój mały synek ...... to różnie mogło by być, ale walczyć musimy nie damy się jakiejś cholernej nerwicy nie warto

masz racje trzeba robic wszystko zeby sie tylko nie poddac, ja tez mam bardzo ciezkie poranki i wieczory sa dla mnie najlepsze bo ulge przynosi mi mysl ze ide spac i mysl ze moze jutro bedzie lepiej- TRZEBA WMOWIC SOBIE ZE JUTRO RANO ZJEM SNIADANIE Z USMIECHEM (nawet wymuszonym) i tylko mam nadzieje ze dzis zasne bo problem ze snem tez mam. TO CO JUTRO WSATJEMY W LEPSZYM NASTROJU??przynajmniej udawajmy-pozdrawiam

Jovita to dobrej nocy i cudownego poranku Ci życzę :)

hmmmm a ja to wieczorem nasluchuje kazdego stukniecia serca i kazdego oddechu a rano juz niby ok ehhh co nerwica to inne objawy

I jak dzisiejszy poranek???? bo ja czuje sie tak sobie ale przynajmniej cala noc przespalam, ale probuje sie usmiechjac.

[ Dodano: Dzisiaj o godz. 12:19 pm ]

tak jak na zdjeciu widac

tak jak na zdjeciu widac Very Happy

Piękna kobieto niech ten uśmiech nie gaśnie!

Czy mi się wydaje czy Ty paluszek pokazujesz na zdjęciu

Eh, Jovita, kiedyś sport był moją pasją. Trenowałam zawodowo siatkówkę. Ale mam za słabe serduszko. Miałam wadę wrodzoną, ale nie ujawniała się do momentu zapadnięcia w anoreksję. Wtedy wada się ujawniła i pogłębiła. Teraz nie ma mowy o większym wysiłku. I dobrze I tak mi się nie chce jak Tobie - wiesz depresja

ja cie rozumie bo sama tesz mam depresje i tak strasznie sie zmuszam do wysilku i wogole do wszystkiego.. a juz od paru dni zmuszalam sie zeby glowe sobie umyc i mi sie nie chcialo ale juz wczoraj umylam ale bylo ciezko sie zmobilizowac do takiej czynnosci!!! ciekawe czy wytrwam z tym zmuszaniem sie do wszystkiego!!!

Jak widac paluszek pokazuje to co pokazuje ale nie martwcie sie to nie do was to tylko do złych ludzi

[ Dodano: Dzisiaj o godz. 1:05 pm ]

anoreksja...?? paskudna sprawa udało ci sie z niej wyjść?

[ Dodano: Dzisiaj o godz. 1:05 pm ]

anoreksja...?? paskudna sprawa udało ci sie z niej wyjść?

Mam nadzieję, że paluszek będzie Nas przed takowymi chronił

Szkoda, że nie można go zabrać ze sobą wszędzie to tak jak łapka królika na szczęście

No no kobieto, chylę czółka za umycie włosów 10 punktów!

Powaga, ja sobie zrobiłam skalę 10 punktową - na ilość przyznanych punktów za wykonanie jakiejś czynności składało się parę czynników, m.in. jak długo się zmuszałam do zrobienia tego czegoś, ile wysiłku mnie to kosztowało itp. Polecam.

taka skala to super pomysl ja nawet zeby wyjsc do kina do ktorego zmusza mnie facet nie mam ochoty i ciezko mi ale chyba sie zmusze i przyznam sobie jak to zrobie 100pkt

Ojojoj, wyjście do kina! To dopiero wyczyn w depresji! Trzymam za Ciebie kciuki! Dasz radę!

A facet to zamiast zmuszać to lepiej by zrobił jakby zmotywował ale cóż, to tylko mężczyzna

ok wiec jak uda mi sie juz wyjsc do tego kina to na pewno napisze, tylko boje sie ze w tym kinie sie udusze, tyle ludzi.. , ciemno.. nie wiem czy dam rade! ale sprobuje! Wogole komukolwiek z boku ciezko zrozumiec nasz stan..

No i jak Jovita? Byłaś w kinie?

Nie jeszcze nie dopiero we wtorek! ale to jeszcze grubo sie zastanawiam..

Idź, idź. Też miałem problemy w kinie. Zresztą dalej czasem mam, chociaż już znacznie mniejsze i znacznie rzadziej. Wiesz, usiadź sobie z brzegu, będziesz miała w umyśle zawsze świadomość, że w każdej chwili możesz wyjść. Jak będzie ostro można też na sekundkę umknąć do toalety, może przejdzie. A kino to czad :-).

slitzikin zrobie własnie tak jak napisałeś/aś.Dziekuje , pozdrawiam

tez miałem kiedys dzikie fazy w kinie - a ostatnio byłem na takim filmie co zasnąłem - ale to chyba od leków

tez balam sie chodzic do kina, a kocham ogladac filmy. wydawalo mi sie, ze zaraz zemdleje, ze jest okropnie duszno i napewno nie zdarze do lazienki jak zrobi mi sie niedobrze. jak z tym walczylam?? poprostu chodzilam, a w glowie powtarzalam sobie, ze wcale nic mi sie nie stanie, bo tyle razy juz bylam w kinie i nigdy nic mi sie nie przydarzylo... i tak za kazdym razem bylo coraz lepiej... Jovita do kinq marsz, zobaczysz jak sie wciagniesz w film to zapomnisz o wszystkich objawach (ja tez tak mialam). pozdrawiam

tez balam sie chodzic do kina, a kocham ogladac filmy. wydawalo mi sie, ze zaraz zemdleje, ze jest okropnie duszno i napewno nie zdarze do lazienki jak zrobi mi sie niedobrze. jak z tym walczylam?? poprostu chodzilam, a w glowie powtarzalam sobie, ze wcale nic mi sie nie stanie

oj wlaśnie tak dokładnie tego sie obawiam ale racja jakby co to beda ze mna bliscy i mnie uratuja- dziękuje wam bardzo kochani juz wiem ze do kina na pewno pojde