Po co wy zyjecie tak naprawde???

Co jest Waszym sensem?? Podajcie choć jeden powód po co żyć?

ja lubię książki czytać i po lesie chodzić a tak to po nic

zycie jest piękne:) Niebo, slonce, gwiazdy, ptaki, wiosna, rozesmiane dzieci, calowanie sie, przytulanie, muzyka, cieply wiatr, burza, tworzenie, jedzenie, etc.

Bo lubie

Dla tych chwil, kiedy czuję się szczęśliwa.

czemu ja tego nie dostrzegam, tych wartości?!

aż tak beznadziejnie ze mną?

depresyjny21lat, bo chorujesz na depresję. Leczysz się?

bylem dziś na plaży, rzucałem kamieniami, patrzyłem na mewy i zazdrościłem im jak cholera

żyje dla mojej ukochane gorzkiej herbaty, czekolady... jak sobie coś jeszcze przypomnę to dopisze

Tylko i wyłącznie dla siostry (5l)

New-Tenuis, zaczynam

Wynik depresji tak miałem bez leków.

depresyjny21lat, a konkretnie co zaczynasz? Leki? psychoterapia?

depresyjny21lat, to dobrze.

poważnie myślę o psychoterapi

Dopoki bedziesz myslal jedynie to poprawy raczej nie bedzie..zacznij dzialac

wiem muszę to wdrążyć w czyn bo czasem miewam takie stany, rozstrojenia ze aż nie chce tego momentu wspominać

depresyjny21lat, najtrudniejszy pierwszy krok..i to nie jest slogan. Ciezko sie zebrac ale dasz rade

Co jest Waszym sensem?? Podajcie choć jeden powód po co żyć?

Zdecydowanie moja przyszła rodzina , żona i dzieci.

Tak se żyję, co zarobię to przepiję. A poważniej to chciałbym odwiedzić Zonę, nauczyć się jakiegoś słowiańskiego języka, spłodzić potomka, żebym miał komu przekazać pewien światopogląd, jest jeszcze sporo filmów do obejrzenia, trochę książek do przeczytania, masa używek do wypicia, wdychania, jedzenia i cała masa miejsc do odwiedzenia, żebym mógł ot tak spokojnie położyć się i umrzeć:)

moim sensem zycia jest dazenie do spelnienia najwiekszego marzenia zycia

Zwiedzic lub zamieszkac w kaliforni z kobieta u boku. Taki mały Amerykański sen...

Zyje by zrealizowac swoje marzenia,a kazdy je przeciez ma.

Tylko i wyłącznie dla siostry (5l)

Jeej, dokładnie tak samo. Moja siostra ma 14 lat i nie chciałabym jej zostawiać z takim strasznym obciążeniem, jak samobójstwo starszej siostry. Jesteśmy ze sobą bardzo blisko i myślę, że ona by miała dość zmarnowane życie, gdybym ją zostawiła z czymś TAKIM. Niech już wystarczy, że ja mam życie spisane na straty. Chociaż ostatnio coraz częściej się zastanawiam, czy jeśli mój stan się nie polepszy w przeciągu paru najbliższych lat (miesięcy), to czy będę w ogóle w stanie dalej brać ją pod uwagę. I czy chęć uwolnienia się od bólu i beznadziei nie przysłoni mi wszystkiego, w tym chronienia właśnie Jej. Próbuję odgonić te myśli i jakoś się do tego zdystansować, ale one wciąż wracają i właściwie nie myślę już o samobójstwie w panice, jak dawniej, a jedynie jako o czymś co jest ostatnią deską ratunku. O czymś, co jest wentylem, bezpiecznym i łatwym wyjściem, żeby się dłużej nie męczyć. Nie mam już siły przyklejać sobie uśmiechu, żartować beztrosko z ludźmi i silić się na rozmowy o niczym, kiedy w środku wszystko krzyczy i wyje. Bawię się w to od około 3 lat i mam już serdecznie dosyć.

zeby autor watku mial zagadke ...

zeby autor watku mial zagadke ...