Witajcie

Witam wszystkich, jak znaczna część z Was najpierw czytałem, potem rejestrowałem. Mam 22 lata, pracuje, uczę się. Trafiłem na to forum przypadkiem, wpisując w wyszukiwarkę dziwactwa z mojego życia, które nie zauważałem u innych, a tym bardziej mnie irytujące. Po przekopaniu setek stron z tematami dochodzę do wniosku, że problem nerwicy lub/i zaburzeń osobowościowych również mnie dotyczy. Opis całego swojego życia mija się z celem, lepiej byłoby spisać pamiętnik lub cokolwiek innego. Baaardzo skrócę listę dziwactw i zaburzeń. Prosiłbym, w miarę możliwości określenia rodzaju zaburzeń, do specjalisty wybieram się na dniach. Chce odrzucić mniej istotne problemy, zostawić tylko te realne.

W dzieciństwie byłem wrażliwym chłopcem, nie raz nauczyciele mi to mówili. Płaczliwość raczej mnie nie dotyczyła, chyba że w samotności. W wieku ok lat 12 pojawiły się u mnie tiki nerwowe, mruganie oczami. Lekarz pierwszego kontaktu stwierdził, że to mogą być objawy nerwicy, przepisał jakieś tabletki uspokajające i tyle. Nie pytam rodziny co to były za leki, nie chce żeby teraz wydał się mój problem, na wszystko przyjdzie czas. Liczyłem i liczę schody, sprawdzam czy są zamknięte drzwi, teraz ogranicza się do 1-2 razy, kiedyś było to częstsze. Mam problemy z koncentracja, sama myśl o tym, że muszę się skupić doprowadza mnie do niechęci i braku reakcji. Mam wieczne uczucie kontroli, jakby stał nade mną ktoś i wiecznie sprawdzał każdy ruch, każde działanie. Nie potrafię wypoczywać, mając dzień wolny czuję że go marnuję, nie robiąc nic konstruktywnego. W głowie mam setki pomysłów i planów, wielkich ale i tych maleńkich, przyziemnych. Brak mi siły i chęci do działania. W sytuacjach stresowych mam tik, polegajacy na patrzeniu kątem oka na jakiś przedmiot, światło. Koniecznie w ostre krawędzie przedmiotu. Cięższa formą reakcji jest przepotanie dlonią na poziomie wzroku. Staram się robić to dyskretnie, zdarzało się, że ktoś zauważył ten rytuał, wymiajająco odpowiadałem, ze coś mi przeskoczyło w przegubie. W życiu zawodowym cała fala tych czynników udziela się na jakość pracy. Staram się być dokladny, wybieram tylko te zadania, które pozwolą "odciążyć " moja głowe od myślenia. Momenty, w których nie myślę o niczym, odlatuję gdzieś daleko. Nie ważne jakiego rodzaju praca, zawsze się stresuje. Czuje ogromną niechęć do nakazów, 8 godzinnego systemu pracy. Kontrola przełożonych mnie przytłacza, czuje jakbym miał związane ręce. Dopiero, gdy wracam do domu, czuje błogi spokój i uczucie dobrze spełnionego obowiązku. Tyczy to każdej pracy. To chyba tyle z moich problemów, dziękuję za chwilę poświęcona na czytaniu tego wpisu. Pozdrawiam D.

gefallen, witaj na forum cieszę się , że postanowiłeś udać się do lekarza, tylko on może wydać decyzję co do diagnozy, my od tego nie jesteśmy. Ale najważniejsze , że zdałes sobie sprawę z problemu i chcesz się go pozbyć. A to już połowa sukcesu. Trzymam za ciebie kciuki, na pewno uda się Ci pozbyć tych natręctw. Miłego dnia życzę

Mam to traktować w kategorii nerwicy natręctw i zaburzeń osobowości?

Tutaj lekarzy nie ma więc nie możesz oczekiwać diagnozy, to jest tylko moja opinia która może być mylna. Poczekaj na to co lekarz Ci powie